Tuesday 22 May 2012

पाइनॅपल सन्

सकाळी थंड पाण्याचा पहिला तांब्या डोक्यावर ओतला की 2 गोष्टी होतात: 
  1. मंगल चिन्ह बघून धारपांच्या कथेतल्या अभद्र भूतांनी कल्टी खावी तसा आळस पार पळून जातो. 
  2. मला शहाणपण आणि लॉजिकचे रॅन्डम पण प्रचंड प्रोफाउंड साक्षात्कार होतात. (असंच एकदा मी सहा वर्ष वाढवत असलेल्या कमरेपर्यंत लांब केसांना कापायचं ठरवलं होतं.) 
या वेळेस मला अचानक क्लिक झालं की आपल्या तुफान लोकप्रिय (तब्बल 19 फॉलोअर्स... आहात कुठे?)  ब्लॉगचं नाव चक्क अनएथिकल आहे. 

म्हणजे मान्य "चंद्रमाधवीच्या प्रदेशात" हे खूप सुंदर नाव आहे आणि ग्रेसच्या ह्या कविता-संग्रहाचं नाव मला खूप म्हणजे खूप जिनिअस वाटतं...  
पण ते ग्रेसना सुचलं होत आपल्याला नव्हे (करपलो  सालाबादप्रमाणे!)
आणि "मेमसाब हम गरीब है मगर चोर नही"!!! 

सो अंघोळ झाल्या झाल्या अंगही न पुसता...पुण्यात मेच्या दुपारी बारा वाजता जितकं कुडकुडता येईल तितकं कुडकुडत पापक्षालन करतोय:

आजपासून आपल्या ब्लॉगचं नाव "पाइनॅपल सन्" !

चंद्राचा सूर्य झाला इतकंच:
बाकी ब्लॉगची व्यामिश्रता, अभिजातता, खुसखुशीतपणा, जीवनाचं समग्र दर्शन,  मानवी मनाचे हळुवार उलगडणारे पापुद्रे, विचारांची खोली वगैरे-वगैरे कायम राहीलच ;)

...अवांतर... बारीक कापलेले ओले केस टॉवेलने खसाखसा पुसल्यावर फक्त पुढची दहा मिनिटंच सेक्सी दिसतात...आणि नंतर वॅक्स, जेल् किंवा जगातलं कुठलंही प्रॉडक्ट लावलं तरी तसे रहात नाहीत असं का बरं?

-एक स्वच्छ आणि गरीब पण चोर नसलेला मुलगा.








   





Wednesday 16 May 2012

"यु नो व्हॉट": ४


के ...कबूल!
त्यांना 'सेक्सी' किंवा 'म्हातारे' म्हणायला माझी चक्क फाटतेय! 
म्हणजे आधीच्यांचं ठीक होतं:
इफ्तिकार तर गेलाच बिचारा! 
आणि मार्गु अण्णा किंवा ज्युडू बेबी कुठे मला आयुष्यात भेटायला...ते मस्त राहत असतील हॉलीवूड: सन स्ट्रीट बुलेवा नाय तर लंडन: वेस्ट एंडला! 
मी इकडे त्यांच्या नावाने काय तारे तोडतोय त्यांना काय घंटा कळायला??

पण 'डॉक्टर' कधी तरी कुठे पार्ल्यात बिर्ल्यात किंवा शिवाजी मंदीरला भेटू शकतात. 
आणि त्यांनी ती सर्जनच्या सुरीसारखी लख्ख घारी नजर रोखून आपली फेमस मान हलवली की...संपलंच
माझ्यासारखा नाचीझ-नोबडी तर वितळूनच जाणार जमिनीत...म्हणजे कंपोस्ट खतच एकदम!!!

पण ते एस इ एक्स वाय आहेतच!
(ही फेलो ब्लॉगर अपर्णाची लहान मुलांसमोर बोलताना वापरायची आयडिया..टू गुड ना ??)

लहानपणी कॉलनीत कुठेही गणपतीत प्रोजेक्टरवर एकच पिक्चर असायचा : 
"जानकी"  
फुल टू फिल्मी पिक्चर: डॉक्टरांवर खुनाचा आळ... अबला जानकी ... डोळ्यात धो धो पाणी वगैरे. 
पण ते मिल मजुराच्या डार्क ब्लू युनिफॉर्ममधले गोरे घारे डॉक्टर मला जाम आवडायचे.
आणि सीमा 'श्रीराम' लागूंना गाणं म्हणतेय "विसरू नको...श्रीरामा मला" म्हणजे कसलं क्लेव्हर ना??

मग थोडं कळायला लागल्यावर 'सामना' पाह्यला आणि वेडाच झालो1 
ते मास्तर.. त्यांची भणंग जिगर आणि तो प्रश्न...डॉक्टर-स्पेशल थरथरत्या आवाजातला: 
"पण मारुती कांबळेचं काय झालं?"

आणि मग डॉक्टरांचा तो लेख आला "देवाला रिटायर करायला" सांगणारा;
त्यानं सगळ्यांनाच हलवलं गदागदा...
इतका ठाम, क्लिनिकल आणि मुद्देसूद लेख वाचून देव असला तरी त्याने  चूपचाप व्ही आर एस घेतली असणार बहुधा! 

त्यांचं अंधश्रद्धा निर्मुलन समितीचं कार्य असो किंवा व्यक्तिगत दुखाशी केलेला धीरोदात्त सामना 
rationalism is the way of his life...always!
त्यांची ती फालतू रूढी आणि चिंधी-चोर बाबा-बुवांवरची स्वच्छ मतं ऐकली/वाचली की...थंड पाण्यानी झडझडून अंघोळ केल्यासारखं काहीतरी वाटतं राव!!!

त्यांच्या आत्मचरित्राचं नाव पण कसलं ढासू आहे..."लमाण"!
मी तर करपलोच ...हे नाव आपल्या आत्मचरित्राला का नाय सुचलं म्हणून.
(तसा तर मी 'सिक्स्थ सेन्स'चा शेवटचा ट्विस्ट आपल्याला का नाय सुचला म्हणून पण करपलो होतो...असो!) 
"लमाण" मधली त्यांची ती डॉक्टरकी आणि नाटकामधली तगमग; 
आणि किलीमान्जारोच्या शिखरावर त्यांना झालेली एपिफनी तर परत परत वाचण्यासारखी. 

आजकालची त्यांची ती खादीची अर्ध्या बाह्यावाली पैरण आणि शुभ्र पांढरा लेंगा पण कसला दिसतो त्यांना.. 
"मित्र" मध्ये सरस दिसले ते ह्या क्लटर-फ्री लूक मध्ये!

त्यांच्याच 'पिंजरा' मधलं वाक्य थोडं वळवून लेखन सीमा करतो...
आमाला नक्को मिस्सळ ..आमाला हवा शिर्रा ssssssss 'म' :)

ता. क. (जास्तच समजतंय मला...कंपोस्ट खत नक्की!!! )

-नील आर्ते 



Tuesday 8 May 2012

सेक्सी "M"haतारी: ३

जेम्सने नेहमी प्रमाणे धसमुसळा गोंधळ घातलाय आणि तिची तार सटकलीय. 
डोळे आग ओकतायत,कुप्रसिद्ध इंग्लिश स्टिफ अप्पर लीप रागाने थरथरतोय, 
आणि ताड ताड लाह्यांसारखे शब्द फुटतायत!  

"रागावल्यावर अजूनच सुंदर दिसणं" हे मिथ्थक नाही हे तिच्याकडे बघून पटतंच.

खास इंग्लिश फिटिंग वाला पॅन्ट-सूट, 
छोट्या बाबू सारखा गोड बॉय-कट,
ते प्लॅटीनम ब्लॉन्ड चमकदार केस...
तिचा तो साक्षात चौकोनी चेहेरा आणि छान वय झाल्यावर होतात तसे नरम गाल... आजीच्या दुलई सारखे. 
बॉन्डला फडाफडा बोलून झाल्यावर एकच गाल कळेल ना कळेलसा किं sss चित वाकडा होतो...राखाडी निळे डोळे एक दशांश क्षणभर बॉन्डच्या मायेने हळवे होतात. 
पण लगेचच तिची परत 'M' होते. 

-नील आर्ते